പട്ടാള ക്യാമ്പില്‍ നിന്നും
ഒളിച്ചോടിയപ്പോള്‍
ശരീരത്തിനേറ്റിരുന്ന-
വെടിയാണ്
പിന്നീട്,
ആംബുലന്‍സിന്‍ അകമ്പടിയോടെ
ഉമ്മാന്റരികിലെത്തിച്ചത്.
നാട്ടുകാരെല്ലാമെത്തി
കണ്ണീരിനാല്‍
വീടിന്‍ അഴുവുചാല്‍
ശുദ്ധവെള്ളത്തിനുറവയായ്.
ഞാനോര്‍ക്കുന്നു;'
മരണശയ്യയില്‍ കിടന്നു
പുലമ്പുന്നതും
പിന്നീട്,
കണ്ണടയ്ക്കുന്നതും.
പിന്നയുമോര്‍ത്തു;'
എനിക്ക് ഉണ്ടയെന്തന്നറിയില്ല,
വെടിയുതിര്‍ക്കാനറിയില്ല,
എന്റെ ശരീരത്തിനേറ്റ
തീയുണ്ടയ്ക്ക് ഞാനര്‍ഹനല്ല!
പിന്നെ,
മര്‍ഥ്യന്റെ മനസ്സിനേറ്റത്-
വെറും 'ഇരുളു'ണ്ടയാണെന്ന്.
പ്രഭാതകിരണത്തെ വെല്ലുന്ന
നട്ടുച്ച വെയിലില്‍,
എനിക്കു പോരാടാനാവുമോ....?
ഞാനുറങ്ങിപ്പോയി, അല്‍പനേരം
അതായിരുന്നു,അതായിരിക്കാം
എന്റവസാന,ഒടുക്കത്തെ
നിശ്വാസം!
ജനം ആര്‍ത്തുവിളിച്ചു
ഉറക്കെപ്പറഞ്ഞു;
'അതാ........
മരണക്കിടക്കയില്‍-
മലര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു
ഒരു ദേശ സ്‌നേഹി '
ഞാന്‍ നിശ്ചയിച്ചു
'ഒരു പക്ഷെ!
അതാവണം എന്‍-
സുഖവേദനകളുടെ അന്ത്യം..'
നിസാമുദ്ധീന്‍
(മൂന്നാം സ്ഥാനം ജൂനിയര് വിഭാഗം കവിതാ രചന) 
